Μία μανούλα που σώσατε την ίδια γιατρέ για να γυρίσει πίσω στα παιδάκια της… το ευχαριστώ είναι λίγο και η ευγνωμοσύνη παντοτινή!
Για εμένα είναι ακόμη πολύ δύσκολο να γράφω αυτές τις γραμμές και να μην έρχονται δάκρυα στα μάτια μου καθώς ο γιατρός της καρδιάς μου (κυριολεκτικά και μεταφορικά) με χειρούργησε πρόσφατα, στις 15.3.2023. Η δική μου διάγνωση έγινε στα 40 μου χρόνια, καθώς από τυχαίο έλεγχο διαγνώστηκα με συγγενή καρδιοπάθεια (εκ γενετής δηλ. για όσους δεν γνωρίζουν τον όρο) και συγκεκριμένα με έλλειμμα κολποκοιλιακου διαφράγματος, μεσοκολπική επικοινωνία και ανεπάρκεια μιτροειδούς βαλβίδας (με cleft μιτροειδούς).
Με απλά λόγια γιατί και εγώ όταν διάβαζα τις λέξεις πάνω στο χαρτί αρχικά προσπαθούσα να βγάλω άκρη τι σημαίνουν και χανόμουν στις αναζητήσεις του Google.. είχα μία βαλβίδα αντί για τέσσερις, μία τρύπα και ένα σκίσιμο στην καρδιά και επικοινωνία μεταξύ αριστερού και δεξιού κόλπου της καρδιάς και όλα αυτά εκ γενετής. Μέχρι την ηλικία αυτή κανένας γιατρός παιδίατρος, παθολόγος, καρδιολόγος κλπ δεν είχε διαγνώσει κάτι, παρόλο που εξεταζόμουν συχνά γιατί συμμετείχα και αγωνιστικά σε αθλητικές δραστηριότητες, γέννησα τα δύο παιδάκια μου φυσιολογικά (και είχαν γίνει και εκεί όλοι οι απαραίτητοι έλεγχοι ως είθισται), είχα μία φυσιολογική ζωή με πεζοπορίες, ποδηλατικές διαδρομές εντός και εκτός πόλης με μεγάλο βαθμό δυσκολίας χωρίς όμως να έχω καμία ένδειξη ότι κάτι συμβαίνει ή κάτι δεν πάει καλά.
Έπειτα της διάγνωσης ξεκίνησε η έρευνα.. οι πληροφορίες πολλές, οι γιατροί και τα νοσοκομεία που επισκέφθηκα ακόμη περισσότερα, τα είδη του χειρουργείου που μου περιγράφανε αποκαρδιωτικά, με επικρατέστερη την τεχνική αποκατάστασης με τοποθέτηση ομπρέλας, ποσοστά επιτυχίας πολύ μικρά κλπ κλπ. Όλοι όμως καταλήγανε στο ότι έπρεπε να χειρουργηθώ άμεσα καθώς το μοιραίο και εννοώ τον θάνατο θα μπορούσε να έρθει ανά πάσα στιγμή λόγω καρδιακής ανεπάρκειας. Το σοκ ήταν μεγάλο για όλους μας και ειδικά για εμένα που δεν ήξερα τι θα γίνει.. Ως μονογονέας έχεις τεράστιο άγχος, αγωνία και αβεβαιότητα τι θα γίνει με τα πλάσματα που έχεις φέρει στον κόσμο, ερωτήματα και σκέψεις όπως.. το που θα αφήσεις τα παιδιά σου, πως θα ζούνε αν δεν τα καταφέρεις, πως θα μεγαλώσουν, ότι θα χάσεις τις σημαντικές στιγμές της ζωής τους.. κυριαρχούσαν άπειρες φορές μέσα στην ημέρα και με βασάνιζαν.
Μέσα στο αδιέξοδο και τη μαυρίλα που βίωνα μου σύστησαν να δω τον κ. Αυξέντιο Καλαγκό. Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε στην Ευρώκλινική Αθηνών στις 14.2.2023 (την ημέρα της γιορτής του και ταυτόχρονα Παγκόσμια Ημέρα Συγγενών Καρδιοπαθειών.. τυχαίο;) και ήταν καθοριστική. Η ευγένεια αυτού του ανθρώπου, η εμπιστοσύνη που εκπέμπει και η πραότητα ξεπερνάνε το ανθρώπινο, οι λέξεις δεν αρκούν για να περιγράψουν την αμεσότητα και οικειότητα που εκπέμπει και το πώς εξηγεί με σαφήνεια το τι ακριβώς θα κάνει για να διορθώσει το κατασκευαστικό λάθος. Το χειρουργείο έπρεπε να γίνει άμεσα λόγω της σοβαρότητας της περίπτωσής μου και προγραμματίστηκε για τις 15.3.2023, γιατί είχε ήδη επείγοντα χειρουργεία για παιδάκια ο γιατρός το μεσοδιάστημα. Δεν θα ξεχάσω το πως μου συμπαραστάθηκε στο άκουσμα της ημερομηνίας και στο άγχος που με έπιασε, δεν θα ξεχάσω ούτε την γλυκύτατη συνεργάτιδά του κ. Όλγα Βολίκα που με παρηγορούσε καθώς έκλαιγα με αναφιλητά και εννοείται ότι δεν θα ξεχάσω ούτε τον συνεργάτη του καρδιολόγο κ. Πετρόπουλο Ανδρέα, τους ευχαριστώ όλους και θα ήταν μεγάλη παράλειψη να μην τους αναφέρω.
Το χειρουργείο έγινε στην Ευρωκλινικη Αθηνών και λίγο πριν κλείσω τα μάτια μου από την νάρκωση ζήτησα να με κάνουν καλά, να γυρίσω πίσω στα παιδάκια μου, ένιωσα ένα χάδι στο μάγουλο και άκουσα δύο λέξεις πριν κλείσω τα μάτια μου.. «θα γυρίσεις». Η επέμβαση κράτησε κάτι περισσότερο από έξι ώρες, οι δικοί μου άνθρωποι που περίμεναν έξω είδαν να βγαίνει ένας άνθρωπος με χαμόγελο και να τους λέει ότι η καρδιά ανταποκρίθηκε μια χαρά, όλα πήγαν τέλεια! Η Μαρία είναι γερή! Τα μαγικά του χέρια έφτιαξαν την καρδούλα μου και εγώ γύρισα πίσω στα παιδάκια μου ευγνώμων για μια ζωή για το δώρο που μου έκανε! Κράτησε την υπόσχεσή του και γύρισα πίσω στα παιδιά μου και εγώ του υπόσχομαι ότι δεν θα ξεχάσω ποτέ τίποτα!
Στο άκουσμα της λασπολογίας κατά του γιατρού δεν εξεπλάγην γιατί από την έρευνα που είχα κάνει όταν τον γνώρισα και πριν με χειρουργήσει διάβασα τα πάντα και είχα ήδη σχηματίσει άποψη για το τι ακριβώς δέχεται αυτός ο άνθρωπος. Νομίζω ότι όποιος έχει στοιχειώδη νοημοσύνη, δεν χειραγωγείται από κανέναν έχει κρίση και καταλαβαίνει.. Δυστυχώς σε αυτή τη χώρα ότι πιο σύνηθες είναι αυτούς που ξεχωρίζουν, τους εκλεκτούς, αυτούς που ξεπερνάνε κατά πολύ τη μάζα, αυτούς που πάνε κόντρα στο κύμα, αυτούς που αξίζουν πραγματικά να τους διώχνουν για να μην τους «χαλάνε την πιάτσα». Αυτό ακριβώς βιώνει ο γιατρός της καρδιάς μου, δέχεται λάσπη και συκοφαντία από τους λίγους που δεν έχουν ούτε τη δύναμη ούτε τα προσόντα να τον φτάσουν. Γιατί αυτοί υπηρετούν τον δικό τους θεό.. το κέρδος ενώ ο γιατρός της καρδιάς μας υπηρετεί τον άνθρωπο και τιμά τον όρκο που έχει δώσει!
Εύχομαι ολόψυχα γιατρέ μου να είσαι δυνατός, να δικαιωθείς γιατί αξίζεις σε αυτή τη χώρα τιμές και μία εξέχουσα θέση, είσαι σωτήρας και πηγή έμπνευσης, παράδειγμα προς μίμηση και όχι προς αποφυγή όπως αυτοί οι λίγοι που δεν σε φτάνουν.. Χαμογέλα ξανά χωρίς κανένα σύννεφο θλίψης γιατί το καλό που έχεις κάνει θα επιστραφεί και η δικαίωση θα έρθει σύντομα!
Με παντοτινή ευγνωμοσύνη,
Μαρία Μπακογιάννη
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.