Ο ελληνικός δημόσιος τομέας υγείας που χρόνια τώρα χωλαίνει! έχει ανάγκη τέτοιους επιστήμονες και ανθρώπους .

Το καλοκαίρι του 2016 διαγνώστηκα με συγγενή καρδιοπάθεια (ειδικότερα :ανώμαλη εκβολή των δεξιών πνευμονικών φλεβών στην κάτω κοίλη φλέβα-γνωστό στην ιατρική κοινότητα ως “scimitar syndrome” ). O γιατρός που συνέβαλε στη διάγνωση και με παρακολουθούσε ( κος Γιώργος Γιαννακούλας) μου πρότεινε τον κύριο Καλαγκό για την επέμβαση , ο οποίος τα τελευταία χρόνια πηγαινοερχόταν στη χώρα μας .
Καθώς δεν υπήρχαν τα ανάλογα χρήματα για το εξωτερικό, έναν χρόνο μετά , απευθύνθηκα στην ιδιωτική κλινική, στην οποία διατελούσε τότε διευθυντής του τμήματος καρδιοχειρουργικής . Στις 29 Ιουνίου 2017 χειρουργήθηκα στο “Μητέρα” της Αθήνας από τον καθηγητή Καλαγκό και τους συνεργάτες του σε ηλικία 29 ετών . Τα νοσήλια και οι υπόλοιποι γιατροί της κλινικής πληρώθηκαν κανονικά εκτός από τον καθηγητή . Από όσο κατάλαβα από τα λεγόμενα των γιατρών επρόκειτο για μια σπάνια μορφή καρδιοπάθειας ,που ,αν δεν αντιμετωπιζόταν εγκαίρως, θα οδηγούσε τα επόμενα χρόνια σε ανεπάρκεια .
Νιώθω την ανάγκη να ευχαριστήσω όλους τους γιατρούς που συνέβαλαν, από τη διάγνωση μέχρι την διόρθωση και παρακολούθηση (τους κ.κ. Γιαννακούλα, Καραμήτσο, Σφυρίδη , Φελουκίδη , Νταλαρίζου, Σταματελάτου ,Τζίφα), και να εκφράσω ένα ιδιαίτερο ευχαριστώ στον Κύριο Καλαγκό που με ανέλαβε και μου ενέπνευσε ασφάλεια .
Εύχομαι ολόψυχα όλα να πάνε κατ’ ευχήν . Ο ελληνικός δημόσιος τομέας υγείας που χρόνια τώρα χωλαίνει έχει ανάγκη τέτοιους επιστήμονες και ανθρώπους .
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.