Καλησπέρα σας, να είστε καλά για την πρωτοβουλία που πήρατε. Εύχομαι να πάνε όλα καλά και να αφήσουν τον γιατρό μας να κάνει τη δουλειά του όπως μόνο αυτός ξέρει. Εύχομαι μέσα από όλο αυτό να φανερωθεί σε όλο τον κόσμο η αλήθεια.
Λέγομαι Σιαράβας Ιωάννης και είμαι πατέρας της Στελίτσας με ηλικία 5 ετών. Η Στέλλα μας γεννήθηκε με συμπλοκή συγγενή καρδιοπάθεια, μονήρης κοιλία και δεξιό ισομερισμό, μια αρκετά σπάνια πάθηση στην καρδούλα της. Μας έλεγαν όλοι ότι με το που γεννηθεί και προσπαθήσει να πάρει οξυγόνο μόνη της δεν θα τα καταφέρει. Η Στελίτσα μας τους διέψευσε όλους καθώς έφτιαξε από μόνη της (ή μάλλον με τη βοήθεια του Θεού, της φύσης, όπως θέλετε πείτε το) ένα δίκτυο από παράπλευρες αρτηρίες που την βοήθησαν να μείνει στη ζωή. Από τότε έως και σήμερα ζει με ένα οξυγόνο από 80 έως 85 τοις εκατό. Έτσι έχει μάθει και έτσι το διαχειρίστηκε ο οργανισμός της.
Ήρθε όμως η ωρα ύστερα από αρκετές εξετάσεις και check ups των καρδιολόγων που την παρακολουθούν όλα αυτά τα χρόνια, να ξεκινήσουν οι επεμβάσεις που θα της δώσουν μια καλύτερη ποιότητα ζωής και ένα πιο εύκολο μέλλον. Μετά από συζητήσεις και ραντεβού με 2 καρδιοχειρούργους που μόνο αυτοί θα μπορούσαν να αναλάβουν ένα τέτοιο δύσκολο περιστατικό (εγχειρήσεις Glenn, Fontan) καταλήξαμε στον εκλεκτό της καρδιάς μας, τον Γιατρό μας, τον Άνθρωπο πάνω απ’όλα και καθηγητή Αυξέντιο Καλαγκό. Το γεγονός που με πείραξε πάρα πολύ είναι ότι ο άλλος γιατρός έκανε περίπου ενάμισι μήνα και ύστερα από πολλές ενοχλήσεις να μας απαντήσει σχετικά με το πρόβλημα μας αν και του είχαμε δώσει όλες τις εξετάσεις που είχε κάνει η Στελίτσα μας ολα αυτά τα χρόνια. Αντιθέτως ο κος Καλαγκός την πρώτη φορά που τον βρήκαμε και του δώσαμε στα χέρια του τις εξετάσεις, εκείνη την ώρα μας είπε ότι πρέπει άμεσα να χειρουργηθεί το παιδί μας γιατί δεν θα είχαμε πολύ χρόνο στην διάθεση μας για την καλύτερη έκβαση της πορείας της λόγω των πιέσεων στους πνεύμονες της.
Έτσι λοιπόν η κόρη μας χειρουργήθηκε από τον καθηγητή πριν 2 μήνες στην Κωνσταντινούπολη καθώς εκεί οι συνθήκες θα ήταν οι καλύτερες δυνατές. Ο γιατρός της καρδιάς μας έκανε το καλύτερο που μπορούσε, το χειρουργείο πήγε πολύ καλά και μετά από 2 βδομάδες γυρίσαμε σπίτι. Έχουμε πλήρη εμπιστοσύνη στον Κο Καλαγκό και ελπίζουμε να είναι υγιής για όσα περισσότερα χρόνια γίνεται για να μπορεί να κάνει καλά και άλλες καρδούλες. Εμείς έχουμε ακόμα αγώνα μπροστά μας, του χρόνου με τη βοήθεια του Θεού και τα γλυκά και έμπιστα χέρια του Γιατρού μας, η Στέλλα μας θα κάνει το δεύτερο και πιο σοβαρό χειρουργείο της (Fontan) και πάλι στην Κωνσταντινούπολη γιατί εδώ στην Ελλάδα δυστυχώς δεν έχουμε τις κατάλληλες υποδομές για να γίνουν τέτοια σοβαρά χειρουργεία (ενώ στην Τουρκία έχουν άκουσον άκουσον…).
Το γεγονός επίσης που με προβλημάτισε είναι ότι μια μέρα μετά το δικό μας χειρουργείο, έφτασε με αεροδιακομιδή στην Κωνσταντινούπολη ένα μωρό από την χώρα μας, ο μικρός Διονύσης Ραφαήλ για να το χειρουργήσει ο γιατρός μας γιατί δεν δεχόταν κανένας άλλος την χώρα μας να το αναλάβει. Ήρθε λοιπόν ένα παιδί από την Ελλάδα, με έξοδα του ελληνικού κράτους για να το χειρουργήσει ένας γιατρός τον οποίο δεν θέλουν στην Ελλάδα να χειρουργεί δωρεάν. Παράλογο εεεε? Δεν έχω να πω κάτι άλλο… Να είναι καλά ο καθηγητής και να τον προσέχουμε γιατί δυστυχώς δεν έχουμε άλλον… και εύχομαι η χώρα μας να βρει τον δρόμο που πρέπει και της αξίζει και στον χώρο της υγείας που δυστυχώς ΠΑΣΧΕΙ σοβαρά!
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ και συγνώμη για την πολυλογία μου.
Με εκτίμηση
Σιαράβας Ιωάννης
Πατέρας παιδιού με σύμπλοκη συγγενή καρδιοπάθεια και εγχειρισμένου από τον γιατρό μας κο Αυξέντιο Καλαγκό
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.