Εκθέματα αρχαιολογικού μουσείου:Μέρος Δ’

Θραύσματα από τον λεγόμενο ‘’μηχανισμό των Αντικυθήρων’’. Ο μηχανισμός αποτελείται από ένα πολύπλοκο σύστημα τριάντα  δύο οδοντωτών τροχών ( γραναζίων)  και πλακών, που φέρουν επιγραφές σχετικές  με  τον ζωδιακό κύκλο και τους  μήνες. Αρχικά επίστευαν ότι ήταν ένα είδος αστρολάβου, χρήσιμου στην ναυσιπλοΐα. Σύμφωνα με την πλέον αποδεκτή ως σήμερα ερμηνεία του καθηγητού

DerekdeSollaPriceπρόκειται για έναν ημερολογιακό, ηλιακό και σεληνιακό υπολογιστικό μηχανισμό, δηλαδή μία πρωτότυπη συσκευή προσδιορισμού του χρόνου με βάση τις κινήσεις του ηλίου, της σελήνης, τις  μεταξύ τους σχέσεις (εκλείψεις) και τις κινήσεις άλλων γνωστών για την εποχή  αστέρων και πλανητών.

Ο  μηχανισμός κατασκευάσθηκε πιθανώτατα στην Ποσειδώνια Σχολή της Ρόδου από κάποιον ιδιοφυή μηχανικό. Ο Κικέρων, που επεσκέφθη την Ρόδο το 76/78 π. Χ., αναφέρει την κατασκευή παρόμοιας  συσκευής από τον στωικό φιλόσοφο Ποσειδώνιο τον Απαμέα. Το σχέδιο του μηχανισμού  των Αντικυθήρων φαίνεται να ακολουθεί την παράδοση των πλανηταρίων του Αρχιμήδους  και να σχετίζεται με τα ηλιακά ωρολόγια. Η λειτουργία του μηχανισμού βασίζεται στην χρήση των οδοντωτών τροχών για τον υπολογισμό της διαφοράς μεταξύ δύο περιστροφών, εμφανίζεται για πρώτη φορά στον μηχανισμό των Αντικυθήρων, που αποτελεί ένα από τα σημαντικώτερα επιτεύγματα της αρχαίας τεχνολογίας. Χρονολογείται περί το 80 π. Χ. Προέρχεται από ναυάγιο που εντοπίσθηκε  κοντά στα παράλια της νήσου των Αντικυθήρων.

Πώμα πυξίδας διακοσμημένη με μαίανδρο και δύο πλαστικά ιππάρια από την  Βοιωτία ( μέσα ογδόου αιώνα π. Χ).

 

 

 

 

Χάλκινο άγαλμα νέου, αγνώστου προελεύσεως, το οποίο ανασύρθηκε από την θάλασσα και φυγαδεύθηκε στο εξωτερικό. Κατασχέθηκε το 1988  στην Γερμανία και επαναπατρίσθηκε το 2002.  Ανήκει στην πρώιμη Ρωμαϊκή περίοδο και μιμείται έργα του δευτέρου ημίσεος  του 5^ου αιώνα π. Χ.

 

 

 

 

 

 

Ειδώλιο δρομάδος. Ίσως απεικονίζεται αθλήτρια από την Σπάρτη, που συμμετέσχε στους αγώνες  δρόμου γυναικών, στα Ηραία, στην  Ολυμπία. Διακοσμούσε  το χείλος ή τον ώμο κρατήρα ή λέβητα. Λακωνικό εργαστήριο ( 550-540 π. Χ.).

 

 

 

 

 

Αγαλμάτιο βοσκού, που φορεί εξωμίδα και κρατεί αρνί στο αριστερό του χέρι. Δίπλα του είναι ξαπλωμένος μικρός σκύλος. Το αγαλμάτιο αυτό βρέθηκε μαζί με άλλα τον Ιούλιο του 1964, στην οδό Παναγή Κυριακού στους Αμπελοκήπους Αθηνών, όταν γινόταν εκσκαφή από υπαλλήλους της ΕΥΔΑΠ για τοποθέτηση σωλήνων. Ανήκει δηλαδή μαζί με τα άλλα στο αποκαλούμενο ‘’ εύρημα των Αμπελοκήπων’’. Το αγαλμάτιο αυτό είναι έργο του 1^ου π. Χ. αιώνα.

 

 

 

 

Χάλκινο κράνος Ιλλυρικού τύπου και χρυσό νεκρικό προσωπείο. Από την Χαλκιδική (530-510 π. Χ. ), Συλλογή Ελένης  και Αντωνίου Σταθάτου, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.

 

 

 

 

 

 

Χρυσό στεφάνι  μυρτιάς με καρπούς (4^ος  αιών  π. Χ., Συλλογή Ελένης και Αντωνίου  Σταθάτου, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο).