Κι’ είναι η αγάπη μου πολλή κι’ η ευτυχία μου τόση…..
Στα γιορτινά της ντύθηκε φαιδρά η οκνή οδύνη κι’ ο αναστεναγμός- γλυκός κελαηδισμός.
Ο Έρωτας στη ράθυμη μυστηριακή γαλήνη
απ’ τη χαρά του δεν μπορεί ούτε φωνή ν’ αρθρώσei ……
Κι’ είναι η αγάπη μου τρελή κι η ευτυχία μου
Πλέρια …… στου δωματίου μου τους περίλυπους τους τοίχους
σ’ ένα παλιό βιολί
η φαντασία δειλή
μπρος στη χαρά που αδυνατούσε να μου χαρίσει, ήχους γλυκούς σκορπά που στη σιγή ακύμαντοι πάνε στα αιθέρια…
Κι’ είναι η αγάπη μου πηγή
κι ευτυχία μου βρύση…
τ’ αγριολούλουδα στις βραγιές μέσα στη στέρνα τ’αστρα
Παιζογελούν τρελά
Και την, που σιωπηλά γοργοπετά στον ουρανό, Σελήνη ξελογιάστρα
να έρθει κοντά μου την καλούν κι’ αυτή για να ευθυμήσei ….
Κι είναι η αγάπη μου τρελή κι’ η ευτυχία μου τόση…
με λουλουδένιες φορεσιές τα δένδρα
στη γαλανή Βραδυά.
Μέσ’ στη θερμή καρδιά μου ο Έρωτας αβρό έκανε την ευτυχία ταίρι …
Αφιερωμένο……..
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.