Για μας τους Έλληνες, αυτή η Νατοϊκή Σύνοδος έχει ιδιαίτερο ειδικό βάρος

Στις 10 Ιουνίου αναρτήσαμε ρεπορτάζ με τίτλο «Η επικείμενη σύνοδος του ΝΑΤΟ». Προτιμήσαμε να μην επεκταθούμε σε αναλύσεις και εκτενή δημοσιογραφική παρουσίαση, αλλά να μας γνωρίσουν οι αναγνώστες μας. Σήμερα όμως, το ρεπορτάζ μας προσεγγίζει θεατά και αθέατα αυτής της κρίσιμης Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ. Ως γνωστό, αρχίζει τη Δευτέρα 14 Ιουνίου, στην Έδρα της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, στις Βρυξέλες. Τα θεατά της διαδικασίας έχουν ήδη διαρρεύσει και προφανώς θα επαληθευθούν. Τα αθέατα είναι πάρα πολλά που δημιουργούν κρίσιμα ερωτήματα διεθνούς ενδιαφέροντος. Μερικά από αυτά έχουμε ήδη αναφέρει στη δημοσίευση της 10ης Ιουνίου και τα αναδημοσιεύουμε.

Γράψαμε: «…Επί προσθέτως ο νέος Αμερικανός Πρόεδρος επιθυμεί διακαώς να επιβάλλει το δόγμα του στον Πλανήτη. Αυτό είναι: «America is back – Η Αμερική επέστρεψε». Που ήταν και επέστρεψε; Τι βρήκε με την επιστροφή της; Πόσο έχει τη δύναμη με τους Δυτικούς Συμμάχους της να βρει το παλιό πλανηταρχικό της κύρος; Σε αυτά και άλλα κρίσιμα ερωτήματα θα προσπαθήσουμε να δώσουμε απαντήσεις με τα ρεπορτάζ μας που θα ακολουθήσουν στο www.vachosradio.gr.

Κρίσιμα και άμεσα ερωτήματα επίσης είναι πολλά, γενικά και ειδικά γεωοικονομικά και γεωστρατηγικά. Ενδιαφέρουσα η Ατζέντα της Συνόδου και η Αμερικανική θέση για τον Τούρκο ταραξία στο Αιγαίο και στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Βέβαια «καυτό» είναι και το ζήτημα της Ουκρανίας με της Λευκορωσίας, αλλά και της Κινέζικης οικονομικής παντοδυναμίας…». Πρόκειται λοιπόν για μια δύσκολη εξίσωση με πολλές μεταβλητές, ή για ένα μαθηματικό γρίφο, ή για έναν γόρδιο δεσμό; Αν είναι εξίσωση θα υπάρξει λύση, αν είναι γρίφος δεν θα υπάρξει και αν είναι γόρδιος δεσμός θα κοπεί. Για μας τους Έλληνες, αυτή η Νατοϊκή Σύνοδος έχει ιδιαίτερο ειδικό βάρος και μάλιστα υπό ζοφερό γεωπολιτικό κλίμα.

Η Αμερική επέστρεψε, αλλά το τοπίο έχει αλλάξει.

. Ύστερα από πολύχρονη απομόνωση, λόγω οικονομικών προβλημάτων, οι ΗΠΑ των αεροπλανοφόρων επιστρέφει δυναμικά στην παγκόσμια γεωπολιτική σκακιέρα. Τώρα θα έλεγε κανείς πως προσπαθεί να μαζέψει τα σκόρπια στοιχεία, που κάποτε αποτελούσαν τα θεμέλια ενός πλανητάρχη. Η Αμερική επέστρεψε, αλλά το τοπίο έχει αλλάξει δραματικά και ο γεωπολιτικός ορίζοντας μαυρίζει επικίνδυνα για την παγκόσμια ειρήνη.

 

Στα σημεία του Πλανήτη όπου επέστρεψαν οι Ηνωμένες Πολιτείες κάποτε η Σοβιετική ή φτωχή Ρωσία και η Κίνα ήταν ανύπαρκτες. Με σεβασμό πάντα στη Γιάλτα οι ΗΠΑ έπαιζαν κυρίαρχο ρόλο ως Πλανητάρχης. Αντιθέτως σήμερα στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή, αλλά σχεδόν παντού η Ρωσία είναι παρούσα και ισχυρή. Κάποιο σημαντικό κέντρο ή παράκεντρο της Δυτικής Εξουσίας άναψαν το πράσινο φως στη Ρωσία και στη Κίνα. Και οι δύο μεγάλες χώρες άρπαξαν την ευκαιρία. Έτσι η Ρωσία πακτώθηκε στέρεα στη Συρία και η Κίνα διεκδικεί τον τίτλο της Μις Υφήλιος Οικονομίας.

Η προεδρία Μπάϊντεν πρέπει να αντιμεωπίσει τη φτώχεια

Σήμερα η προεδρία Μπάϊντεν πρέπει να αντιμετωπίσει τη φτώχεια εντός των ΗΠΑ, αλλά και των Συμμάχων της παλαιών ή νέων. Η πανδημία Covid – 19 έδωσε το τελικό οικονομικό κτύπημα σε πολλές σύμμαχες χώρες των ΗΠΑ, όπως η Ελλάδα. Αυτή η οικονομική ανέχεια μεγιστοποιεί τα προβλήματα της Νατοϊκής Συμμαχίας και κατ’ επέκταση στις ΗΠΑ. Πριν αρκετά χρόνια το Δολάριο αποδείκνυε  την παγκόσμια  οικονομική αμερικάνικη δύναμη, σήμερα όμως κάθε άλλο παρά αυτό δείχνει. Το χρέος των ΗΠΑ προς την Κίνα είναι τρομακτικό. Αυτό δίνει το δικαίωμα στη χώρα του δράκου να απαιτεί το σκήπτρο της παγκόσμιας οικονομικής υπερδύναμης.

Ακόμη από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, ο Αμερικανοεβραίος Γεωπολιτικός, ZBGIEW BRZEZINSKI, έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου. Προειδοποιούσε πως ο μεγάλος εχθρός των ΗΠΑ είναι η Κίνα και όχι η Σοβιετική Ένωση! Αξίζει να διαβάσετε το βιβλίο του «Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΚΑΚΙΕΡΑ».  Νωπή είναι ακόμη η μνήμη μας, από τη χωρίς πολιτικό πολιτισμό, προεκλογική αντιπαράθεση, Τραμπ – Μπάϊντεν. Ο πρώτος κατηγορούσε τον δεύτερο για πράκτορα του Πεκίνου και ο δεύτερος τον πρώτα για πράκτορα της Μόσχας!

Αυτό μας δίνει το δικαίωμα να φανταστούμε πως το Deep State (Βαθύ Κράτος) είναι διχασμένο. Δηλαδή, μας γεννάται το ερώτημα: το Σχέδιο της Παγκοσμιοποίησης, που μας ανήγγειλε ο πατέρας Μπους, πως εξυπηρετείται καλύτερα; Με την ανοχή της Ρωσικής Υπερδύναμης ή με την Κίνα ως Μις Υφήλιος Οικονομίας; Αυτός ο διχασμός βεβαίως και θα γίνει κατανοητός σε ελάχιστους, που θα υπάρξει στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ. Το σκέλος Μπάϊντεν θα θέσει ως κορυφαίο ζήτημα το Ουκρανικό. Αντίθετα του Τραμπ την ευθύνη της Κίνας για το Covid-19 και τις πολεμικές παρενοχλήσεις της προς την Ιαπωνία.

Μέγας πονοκέφαλος για τον Μπάϊντεν

Ένας άλλος μέγας πονοκέφαλος για τον Μπάϊντεν είναι ο Τούρκος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Ο οποίος   μάλλον με τις ευχές του σκέλους Τραμπ συνεργάστηκε άψογα με τους Ρώσους, εξοπλίστηκε με τους S400 και η Τουρκία προβάλει τις γεωπολιτικές ικανότητές της πέρα από τα γεωγραφικά όρια του Κράτους της.

 

Αυτό μπορεί να φαντάζει σε μας καλό και ευχάριστο, αλλά καλό θα είναι Έλληνες και Κύπριοι να κρατάμε μικρό καλάθι. Για μία ακόμη φορά θα τονίσουμε πως εχθρός μας δεν είναι ο άλφα ή βήτα Τούρκος ηγέτης, αλλά η Τουρκία.

Τι θα γίνει με την Τουρκία και τους S-400; 

Αν δούμε τη διπλωματική συμπεριφορά του Μακρόν θα καταλάβουμε πως το θέμα θα πάει στις καλένδες. όλα μας φανερώνουν πως οι αντίπαλοι του Ερντογάν είναι φίλοι του Μπάϊντεν. Άρα λοιπόν οδηγούμεθα στο συμπέρασμα πως είναι και δικοί μας φίλοι. Ναι όσο ο Ερντογάν είναι στην Εξουσία είναι φίλοι μας. Πιστεύουμε όμως πως μόλις απομακρυνθεί, με οποιονδήποτε τρόπο, θα γίνουν οι χειρότεροι εχθροί μας. Και τότε θα είναι πολύ διαφορετική και η συμπεριφορά των ΗΠΑ απέναντι μας, ανεξάρτητα Μπάϊντεν ή Τραμπ.

 

Τώρα το τι θα γίνει με Τουρκία και  S-400 θα τολμούσαμε να πούμε πως θα απογοητευθούν οι Έλληνες και Κύπριοι. Όσοι καταλάβουν.  Αφού οι  αποφάσεις του ΝΑΤΟ θα μας δοθούν με μια καλοφθιασιδωμένη διπλωματική, ξύλινη γλώσσα. Έτσι θα πανηγυρίζουν όλοι μαζί Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση. Όλοι θα έχουν δικαιωθεί! Όχι όμως η Ελλάδα, η Κύπρος και το Έθνος.

 

Το ρωσικό οπλικό σύστημα για Ερντογάν και για μεγάλη μερίδα Τούρκών, ακόμη και για πολιτικούς αντίπαλους του καθεστώτος είναι Σύμβολο. Σε καμία περίπτωση δεν θα δεχθεί η Ινδία, τα ΗΑΕ και άλλες αραβικές χώρες να πάνε προς αποθήκευση στο Κατάρ. Το Κατάρ εξ’ άλλου δεν είναι χώρα του ΝΑΤΟ. Το ίδιο και η Δυτική Λιβύη. Αν δούμε να συμβαίνει κάτι τέτοιο θα πρέπει να ανησυχεί η παγκόσμια κοινότητα. Δεν μπορούμε να πιστέψουμε σε αυτή την εκδοχή. Τέλος πιστεύουμε πως οι S-400 θα παραμείνουν σε τουρκικό έδαφος με κάποιους μη Τούρκους χωροφύλακες. Πέρα όμως απ’ όλα αυτά, προ είπαμε πως προσεγγίζουμε ανθρωπίνως την εξέλιξη των πραγμάτων και ευελπιστούμε για την πολυπόθητη ΕΙΡΗΝΗ. Στις Βρυξέλες θα δούμε ταγκό με την Τουρκία, ή ισπανική υποχώρηση;

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.