Στου φεγγαριού την αγκαλιά
σ’ απίθωσα
εσύ γελούσες σαν παιδί και ‘γω
σε μίσησα
Κοίτα! Τα άστρα ακουμπάω με τα χέρια μου
Είπες
Και ένιωσα μισή και προδωμένη
που δεν προτίμησες εμέ
νιώθω χαμένη
Ένα αστέρι μου’ κλεισε ναζιάρικα το μάτι
κι εσύ μου χαμογέλασες
στου ορίζοντα την άκρη
Εδώ θα είμαι! Φώναξες
Θα παίζω με το σύννεφο
Θα μ’ αγαπάς και θα ‘ρχομαι
θα μπαίνω απ’ τις γρίλιες
Σαν όνειρο, σαν την σκιά
σαν του αέρα ανασεμιά
Μαζί θα μοιραζόμαστε
Χίλιες και μία νύχτες
Εδώ θα είμαι! φώναξες
Θα παίζω με το σύννεφο!!..
Εικόνα: pixabay.com
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.