Μια διαχρονική υπόθεση

Η διαμάχη μεταξύ «αψέκαστων» και «ψεκασμένων» δεν είναι ένα καινούργιο φαινόμενο. Ακολουθεί τον σκεπτόμενο άνθρωπο από τα πρώτα του βήματα, από τις αρχικές του απορίες στο δρόμο για την αναζήτηση της αλήθειας. Δεν είναι άλλωστε ξεχασμένη υπόθεση η αντιπαράθεση μεταξύ επιστήμης και δεισιδαιμονίας που τη συναντάμε ήδη στην ελληνική αρχαιότητα με την αυγή της φιλοσοφικής και επιστημονικής σκέψης.

Επί των ημερών μας, όμως, για πρώτη φορά παίρνει τη μορφή διεθνούς πολέμου καθώς το διαδίκτυο διαδίδει αστραπιαία και σε όλα τα μήκη και πλάτη της υδρογείου κάθε πληροφορία.
Και στο απόλυτο παρόν η πανδημία που ακολούθησε την οικονομική κρίση δείχνει ότι τα δόντια του συγκεκριμένου πολέμου είναι σκληρά και αιχμηρά και από τις δύο πλευρές.

Οι χαρακτηρισμοί «αψέκαστος» και «ψεκασμένος» είναι γνωστό ότι προέκυψαν από μια άλλη μεγάλη διαμάχη, κοινώς γνωστή ως chemtrails ή αεροψεκασμοί, και που έχει κοπάσει χωρίς στην ουσία να έχουν απαντηθεί τα ερωτήματα.

Αμφισβητώ άρα υπάρχω

Το άρθρο αυτό δεν παίρνει θέση ως προς τις απόψεις και το περιεχόμενο των αντιπαραθέσεων της μίας ή της άλλης πλευράς. Προσωπικά ανήκω στους αμφισβητίες που ερευνούν και σπάνια εκφράζουν βεβαιότητες κατά το «εν οίδα ότι ουδέν οίδα» διότι, πολύ απλά, πρόσβαση στις αρχικές, «καθαρές» πηγές έχουν απειροελάχιστοι.
Ωστόσο, επειδή εκ πεποιθήσεως είμαι πάντα απέναντι στις ελίτ της εξουσίας, ο σκοπός αυτού του κειμένου είναι η υπεράσπιση των υποτιθέμενων ψεκασμένων που a priori είναι σε σύγκρουση με τις λεγόμενες συστημικές απόψεις. Είναι αυτοί που χαρακτηρίζονται επίσης συνωμοσιολόγοι, βαρεμένοι και λοιπά χαριτωμένα…

Ποιά έγκυρη ενημέρωση;

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ανάμεσα στους αμφισβητίες υπάρχει μια σημαντική μερίδα τυχάρπαστων, βαρεμένων, επιπόλαιων αναμεταδοτών ψευδών ειδήσεων όπως και οι συνειδητοί σπορείς. Υπάρχει, όμως, και η λιγότερο θορυβώδης πλειοψηφία που ερευνά, στο μέτρο του δυνατού ο καθένας, σκέφτεται και αντιλαμβάνεται ότι στην επίσημη, «έγκυρη» ενημέρωση υπάρχει εξίσου -αν όχι περισσότερη- παραπληροφόρηση, κατευθυνόμενη ειδησεογραφία, προπαγάνδα και χειραγώγηση. Και ακριβώς επειδή πρόκειται για επίσημη και κατ’ ευφημισμόν έγκυρη πληροφόρηση είναι πολύ πιο δύσκολο για ευρύ κοινό να εντοπίσει την επιδιωκόμενη πλάνη. Κατά συνέπεια, οι «αψέκαστοι» μπορεί να αποδειχθούν εξίσου «ψεκασμένοι» και θύματα των παρασκηνιακών σχεδίων.

Είμαστε όλοι στη σπηλιά…

Αντί, λοιπόν, να πυροβολούν τους «απέναντι» συνανθρώπους τους αφ’ υψηλού με ειρωνίες και αφορισμούς, ειδικά οι «πιο διαβασμένοι», καλά θα κάνουν να εστιάσουν στο ποιους εξυπηρετεί αυτό ο πόλεμος.
Ζούμε σε μια εποχή όπου η υπερπληροφόρηση και η παραπληροφόρηση διάγουν βίους παράλληλους και τα πάντα μυρίζουν μπαρούτι. Οι «ψεκασμένοι» που ψάχνουν μια έξοδο απ’ τη «σπηλιά του Πλάτωνα» ίσως αποδειχτούν στο τέλος η υγιής εκείνη μερίδα της ανθρωπότητας που θα την βγάλει στο φως.

Στόχος… η σύγχυση

Ας θυμόμαστε πάντα κάποιους βασικές διαπιστώσεις πριν εκτοξεύσουμε τα βέλη μας προς τους συνανθρώπους μας:
1. Η Επιστήμη δεν είναι αλάνθαστη ούτε όσο ελεύθερη νομίζουμε. 2. Η αντικειμενική αλήθεια παραμένει φιλοσοφικά αμφισβητούμενη. 3. Το δίκαιο του ισχυρού θριαμβεύει και στην εποχή μας κι αν ανήκεις στο λαό δεν μπορείς παρά να είσαι καχύποπτος με κάθε μορφή εξουσίας και τις διακλαδώσεις τους.
Τέλος, αυτό που, αν και ορατό, δεν φαίνεται να απασχολεί τη σκέψη μας είναι η διάχυτη απ’ άκρου εις άκρον προκαλούμενη ΣΥΓΧΥΣΗ και η καθολική της εδραίωση από τους ωκεανούς της πληροφόρησης και παραπληροφόρησης. Ίσως αποδειχτεί ο στρατηγικός στόχος του συστήματος καθώς ο άνθρωπος που δεν έχει σταθερές αξίες για να κρατηθεί και συγκροτημένη σκέψη για να φιλτράρει είναι εύκολα ελεγχόμενος.

Ελένη Α. Παπαδοπούλου

Εικόνες: pixabay.com

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.