Ο άγγελος μου….. της Ρούλας Κτενά

Όταν το φως στην κάμαρη σου αχνοφέγγει
χείμαρρος χύνονται τα ολόξανθα μαλλιά σου
κι όταν το σώμα σου επάνω μου όλο γέρνει
φτερούγες κρύβονται θαρρώ μες, τα πλευρά σου.

γίνεσαι άγγελος και είσαι όλος δικός μου
εσύ για μένα η ζωή, κι ο θάνατος μου
όταν το χέρι μου κρατάς μέσα στη νύχτα
και στο αυτί μου ψιθυρίζεις καληνύχτα.

Το στόμα σου μεταλαβιά, κρασί απ’ τον παράδεισο
το σώμα σου εικόνισμα προσκυνητάρι άγιο
τα χείλια σου μ, ακούμπησαν σαν Άγια Δισκοπότηρα
του παραδείσου ανοίξανε για μένα την αυλόπορτα.

Τα μάτια σου μου μαρτυρούν πως είσαι ο ουρανός μου
καράβια αταξίδευτα μέσ’ τον ωκεανό μου
όλα φωνάζουν γύρω μου, όλα μου λεν εντός μου
πως σ, έστειλε ο θεός στη γη να είσαι ο άγγελος μου.