Στα παλιά χρόνια, στην περιοχή της Μάνης λειτουργούσαν τα καμινοβίγλια σαν το τηλεγραφεία της εποχής εκείνης! Υψώματα, τα οποία είχαν οπτική επαφή με πολλά χωριά, χρησιμοποιούνταν ως παρατηρητήρια και συνάμα τηλεγραφεία.
Ο παρατηρητής κρατούσε αναμμένη τη φωτιά μέσα σε ένα μικρό λάκκο. Όταν παρουσιαζόταν κίνδυνος, συνήθως από πειρατές, δυνάμωνε την φωτιά με ξερά ξύλα και μετά έριχνε χλωρά κλαδιά για να βγάλουν καπνό.
Κάνοντας σήματα καπνού, όπως οι Ινδιάνοι στην Αμερική, ειδοποιούσε τα τριγύρω χωριά για τον επερχόμενο κίνδυνο! Λέγεται ότι το κεντρικό τηλεγραφείο μεταξύ Βαχού, Οιτύλου, Κρυονερίου, Καρέας, Γέρμας, ήταν σε ένα μικρό λοφάκι πλησίον του μοναστηριού της Παναγίας της Κοτρώνας, δυτικά του Βαχού!
Κατά μία άποψη το όνομα του Βαχού προήλθε από το αρχαίο ρήμα ”Βα” και τον ”αχό”, τον θόρυβο δηλαδή! Όταν είχε αέρα και δεν μπορούσαν να κάνουν σήματα καπνού, έτρεχαν νέοι και φώναζαν για να προειδοποιήσουν για τον κίνδυνο!
Πέτρος Καπερναράκος
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.