Σκιαμαχία…… του Αντώνη Καπετάνιου

Ζωή ριγούσα κι ασθενής
ψυχόρραγη κ’ υψιπετούσα
παραίσθητη και απεχθής
σκιώδικη κ’ αλληθωρούσα.

Ως αθλητής να παραβγώ
σε στίβους θέλησα εντός σου
το μέσα στο έξω μου να ιδώ
και ν’ αισθανθώ στον πυρετό σου.

Γίνηκα λάλος στον καημό
και κράχτης στη βαριά σου θλίψη
είπα πως πάντα θα ημπορώ
να έχω μπόι πα στα ύψη.

Πως θάμαι ορθός μες στο ντορό
πως θάχω πράξη στην ευθύνη
πως από μένα θα ζητώ
νάχω πνοή και θεριοσύνη.

Μα, αλί, ιδές με στο κενό
που στέκομαι καλή τη πίστη
ομπρός στης τάξης το γκρεμνό
στο μέσα μου που εχωρίστη,

και μου ζητώ να αφεθώ
έρμος να είμαι, να υπομένω
πολύβογκος να ανεπνώ
και δυστυχής να παραμένω.

Μα ενάντιο τ’ άλλο μισό
θέλει με πάλη κι αντρειοσύνη
ως νικητής στέργιος να βγω
από τη φθόρα καταισχύνη.

Με γύμναση να προσπαθώ
νάχω καρδιά, νου κι αγέρα
με τη σκιά να πολεμώ
να μην ορίζει αυτή εμένα.

Το ξέρω, τούτο είναι τρελό
να σκιάζομαι με τη σκιά μου
να κυνηγώ τον εαυτό
κι ό,τι σκιάζει τη θωριά μου.

Μα νοιώθω βάρος φορτικό
κι απειλή για τ’ όνειρά μου
το βίο τον σκιαδικό
που αποσβένει τη χαρά μου!

(Από την ποιητική μου συλλογή “Βίος Ποιητικός”, ιδιωτική έκδοση, Αθήνα 2019 https://www.bookstation.gr/Product.asp?ID=51401