Αντράκι μου σοφό….. σωστά ελάλεις!

της Μαρίας Μπαστούνη

Σοφά τα λόγια σου αντράκι μου και σωστά ελάλεις,
μα είσαι αμούστακο παιδί με ποιον πας να τα βάλεις;
Δεν έχεις γνώση μήτε γροθιά, τον ξένο να ξαπλώσεις,
ακόμα τα παντελόνια σου δεν ξέρεις να κουμπώσεις!
Τη μάνα σου τη ρώτησες αυτή τι θα απογίνει;
Αυτή σε βύζαξε αυτή και αυτή θε να σε κρίνει!
-Ε αςτηνε κατά μεριάς γυναίκα είναι δε ξέρει,
θα πεις,αλλά τον κύρη σου δε ρώτησες τι μαντάτο φέρει!
Μη τάχα σου πε να γενείς μεγάλος με αστέρι;
για να καυχιέσαι ολημερίς ότι έχεις ένα ασκέρι;
Μη σου πε συ να μορφωθεις να βγάνεις ωραίους λόγους
ή να γενείς ταξιδευτής να ζωγραφίζεις τόπους;
Για πες αμούστακο παιδί τι θες το γιαταγάνι;
Ποιος σου πε να το εζωστείς και τι δουλειά θα κάμνει;
-Δεν έχω τι ν’αποκριθώ, δεν ξέρω εγώ από λόγια,
Αυτό εδώ μου το ΄’δωσαν οι Μήνες και τα Χρόνια.
Των ξένων τα πόδια να θαφτούν βαθιά μέσα στο χώμα,
όσο βαστούν τα κότσια μου και πολεμώ ακόμα!
Και μάθε πως στον τόπο τούτο εδώ κουμάντο κάνει η Μάνα,
Η Παναγιά η Δέσποινα οδηγά, και πολεμάμε αντάμα.