Πίσω απ’το τζάμι…….. Της Ρούλας Κτενά

Βρέχει όλη μέρα ο ουρανός
Ανταριασμένος, σκοτεινός
Κλαίει σιγά, σιωπηλά
Λες και στα δέντρα τραγουδά

Κι εγώ εδώ,να τον κοιτώ πίσω απ’το τζάμι!

Ένας σπουργίτης τριγυρνά
Στην άκρη στο περβάζι
Αλήτης,ρέμπελη ψυχή
που βρέχει δεν τον νοιάζει..

Κι εγώ εδώ,πίσω απ’το τζάμι να κοιτώ!

Κάπου γαυγίζει ένα σκυλί
και κάπου κλαίει ένα παιδί
κάποιος φωνάζει δυνατά
και κάποιος κάνει σαματά

Κι εγώ εδώ, να στέκομαι πίσω απ’το τζάμι!

Κλείνω τα μάτια και είμαι εκεί
Ξυπόλητη μέσ’ τη βροχή
όλη η παρέα τραγουδά
όλος ο κόσμος μια γιορτή

Μα, είμαι εδώ ακίνητη πίσω απ’το τζάμι!

Όταν το τζάμι ακουμπώ
σαν σε καθρέφτη να κοιτώ
μέσα από τ’άσπρα μου μαλλιά
η ζωή το χέρι μου κουνά.

Κι εγώ εδώ,να την κοιτώ πίσω απ’το τζάμι!!…